Een knieorthese voor het herstel van kraakbeen

Een onderzoek van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG), onder leiding van prof. dr. ir. G.J. Verkerke.

Doel van het onderzoek

Het realiseren van een knie-orthese, die de knie dusdanig kan ontlasten dat kraakbeenherstel optreedt.

Achtergrond

Ongeveer 80 procent van de mensen boven de 60 jaar heeft artrose in knie- en heupgewrichten. Het belasten van de gewrichten leidt tot verlies van meer kraakbeen. Een knieprothese is uiteindelijk de enige behandelmogelijkheid. Dit is een ingrijpende operatie en de levensduur van een dergelijke prothese is beperkt. Vrij recent is bewezen dat herstel van kraakbeen wel degelijk mogelijk is. Behalve ontlasten van de knie is ook bewegen van de knie vereist. Ontlasten voorkomt verder verlies van kraakbeen en creëert gunstige omstandigheden voor aangroei. Beweging van de knie maakt transport van voeding naar het beschadigd gebied en afvoer van afvalstoffen mogelijk. 
De huidige behandeling is voor de patiënt echter oncomfortabel en riskant. Percutane pinnen verbinden een extern scharnierframe met het lichaam. Omdat de pinnen huid en botten penetreren, is er infectiegevaar. Daarnaast is het externe frame een psychische belasting, omdat men geen normale kleding kan dragen. Er bestaat wel een orthese die de knie tot op zekere hoogte kan ontlasten, maar daarin is het weer niet mogelijk om de knie te bewegen. De nieuw ontworpen orthese combineert het beste van de twee huidige opties. De orthese ontlast het kniegewricht - net als bij het scharnierframe - én laat tegelijkertijd volledige beweging van de knie toe. Omdat het om een orthese gaat, is er geen transcutane verbinding met de botten.

Prototype

OIM Orthopedie ontwikkelde in samenwerking met het UMCG een aantal proefmodellen van de orthese, waaruit een prototype ontstond. De testfase ving aan. De eerste patiënt had geen kraakbeen meer en stond onder behandeling van het UMCG. Het UMCG verwees de patiënt naar OIM Orthopedie, die een op maat gemaakte orthese voor haar bouwde. De patiënt liep twee maanden met de orthese. In deze tijd vond het normale onderhoud plaats, denk aan een drukplekje verhelpen. Gedurende het traject overlegden UMCG en OIM Orthopedie geregeld over de voortgang. De orthese bleek comfortabel genoeg om twee maanden mee te lopen. Toch gebruikte de patiënt graag krukken, omdat dit haar een zekerder gevoel bij het lopen gaf. Verder bleek dat er inderdaad enige aangroei van kraakbeen plaatsvond. Dit succes heeft tot gevolg dat het prototype getest wordt op een grote groep patiënten.