Harry Lamberts. “Topsport met een prothese is de dingen blijven doen, die je wilt doen”

Harry Lamberts is in 2015 nét met pensioen als hij ‘onder het mes gaat’ voor een nieuwe knie. Dat zat er al een tijdje aan te komen, maar nu hij gestopt is met werken, is het geen probleem als hij een paar weken minder mobiel is. En daarna is hij dan weer helemaal klaar om van zijn pensioen te gaan genieten.

Amputatie

Helaas loopt het anders: Harry krijgt een bacteriële infectie en een week na de operatie, wordt zijn linkerbeen geamputeerd. De bacterie is dan al zover in zijn bot doorgedrongen dat een amputatie tot ver boven de knie noodzakelijk is. Als Harry hersteld is, volgen 17 weken in het revalidatiecentrum en daarna nog 1,5 jaar van drie keer per week revalideren.

Harry: “Ik had natuurlijk hele andere plannen, maar ik wist wel meteen dat ik er het beste van wilde maken en dat ik wilde leren lopen met een prothese. Gelukkig kon ik rekenen op 100% steun van mijn vrouw”

Koker die wel goed zat

Doordat hij een hele kort stomp heeft, is het lopen met een prothese een flinke uitdaging. Daar komt bij dat Harry’s huid snel kapot gaat en dan infecteert. “Met mijn eerste prothesemaker kwam ik daar niet uit”, vertelt Harry. “Via een kennis van de revalidatie, kwam ik met OIM en Sjoerd Verwaaijen in contact. Sjoerd is met mij op zoek gegaan naar een koker die wél goed zat. En dat is gelukt. Sinds hij mijn orthopedisch adviseur is, heb ik nooit meer last dat mijn huid kapot gaat. Eerder moest ik me regelmatig een dag of drie met de rolstoel voortbewegen omdat ik de prothese niet kon dragen. Nu draag ik de prothese elke dag en doe hem pas ’s avonds rond een uur of 10 af. Sjoerd heeft wat mij betreft gouden handen, is flexibel en heeft altijd tijd voor mij.”

Brimloze koker

Sjoerd kan de goede relatie alleen maar bevestigen. “Maar dat komt mede doordat Harry zelf ook flexibel is. Hij is altijd bereid om iets te proberen. Ik heb voor Harry een zogenaamde brimloze koker gemaakt”, legt Sjoerd uit. “Bij een hoge amputatie steun je normaal met het zitbot op de koker van de prothese. Maar omdat Harry’s huid altijd kapot ging, heb ik naar een oplossing gezocht met een lage koker en een lage rand, in orthopedische vaktaal: ‘een subsischiale koker’.

Blijven doen wat je wilt

Als adviseur vind ik het mooi om te zien hoe Harry zich niet laat beperken door de prothese. Ik zeg altijd dat topsport met een prothese niet alleen gaat over zo snel mogelijk op een blade naar de streep sprinten, maar veel meer over de dingen blijven doen, die je wilt doen. En dat is precies wat Harry doet.”

Motorraces en fietsen

Harry is zijn hele leven al gek van motorraces. Heel vroeger betekende dat naast wedstrijden bezoeken, ook zelf rijden. Dat laatste doet hij al een tijdje niet meer, maar het bezoeken van wedstrijden wél. De TT in Assen is favoriet, maar met zijn kleinzoon bezoekt hij ook andere motorcross wedstrijden.

“En ik wilde ook graag blijven fietsen”, zegt Harry. “Daarom heb ik zelf een speciale beugel gemaakt om de voet van de prothese vast te klikken op het pedaal”, Harry laat trots de beugel zien. “Ik heb deze ook voor anderen gemaakt, dat doe ik nu niet meer, maar ze mogen me altijd bellen voor uitleg en tips”, lacht Harry. “Helaas behoort het fietsen voor mij tot de verleden tijd”, vervolgt Harry. “Ik heb een zwaar hartinfarct gehad en de cardioloog raadde me af om weer op de fiets te stappen, dus ben ik overgestapt naar wandelen. Ook met een prothese is er heel veel wat ik wel kan en Sjoerd denkt daarin met me mee. Ik wil echt nooit meer een andere adviseur.”